روانشناسی کودک برای والدینی که خواهان پیشترفت فرزند خود از همان بچگی هستند، خیلی حایزاهمیت است. در این مطلب از وبلاگ کارسپاری می‌خواهیم در مورد این که اصلا روانشناسی کودک چیست و چرا اهمیت دارد با هم صحبت کنیم. مهم‌ترین و یکی از با ارزش‌ترین ویژگی‌هایی که یک پدر و مادر باید داشته باشند و به آن اهمیت دهند شناخت فرزندانشان در زمان رشد و کودکی آن‌ها است.
یادگیری نحوه نگرش فرزندتان به جهان، آموزش مهارت‌های جدید به فرزندتان و راهنمایی او در حین پردازش احساسات و تغییرات بزرگ و جدید، همه بخشی از والدین بودن است، اما آسان نیست.
همانطور که کودک شما رشد می‌کند، مراحل رشد خود را از تولد تا بزرگسالی را پشت سر می گذارد. عوامل محیطی، ژنتیکی و فرهنگی می‌توانند بر رشد کودک و سرعت پیشرفت آن‌ها تأثیر بگذارند.
برای کودکان گوش دادن به پندها و توصیه‌های والدین و بزرگترها دشوار است و بیشتر آن‌ها دوست دارند خود همه چیز را تجربه کنند. اینجاست که روانشناسی کودک می‌تواند به شما کمک کند تا اطلاعات بسیار مهمی در مورد سلامت ذهنی، جسمی، شناختی و عاطفی فرزندتان در حین رشد به شما بدهد.
روانشناسی کودک چیست؟
روانشناسی کودک، مطالعه بر روی رشد کودک است و باعث شناخت مراحل رشد و خصوصیات رفتاری فرزند شما در دوران کودکی می‌شود. روانشناسان کودک مشاهده می‌کنند که چگونه کودک با والدین خود و جهان تعامل برقرار می‌کند تا متوجه رشد ذهنی او شوند.
چرا روانشناسی کودک مهم است؟
همه می‌خواهند فرزندشان رشد سالمی داشته باشد، اما همیشه مشخص نیست که آیا رفتار کودک نشانه‌ای از یک مرحله طبیعی در رشد است یا نشانه‌ای ازمرحله غیر طبیعی و ناهنجار. روانشناسان کودک می‌توانند به شما در درک این موضوع کمک کنند.
الگوهای روانشناختی عادی و غیرعادی کودک می‌تواند به والدین کمک کند تا بفهمند چگونه می توانند به بهترین شکل با کودک خود ارتباط برقرار کنند و مکانیسم‌های مقابله‌ای برای مدیریت احساسات را به کودک آموزش دهند، و به پیشرفت و شکوفایی فرزندشان در هر مرحله جدید رشد کمک کنند.
روانشناسان کودک همچنین می‌توانند رفتارهای غیرعادی را زود تشخیص دهند، به شناسایی ریشه مسائل رفتاری رایج مانند مسائل یادگیری، بیش فعالی یا اضطراب بپردازند و به کودکان کمک کنند تا از آسیب‌های اولیه دوران کودکی عبور کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند به پیشگیری، ارزیابی و تشخیص مشکلات روانی و یادگیری، تاخیرهای رشدی یا شرایطی مانند اوتیسم نیزکمک کنند.
رشد فیزیکی:
رشد فیزیکی در کودکان معمولاً یک رویداد قابل پیش بینی است. فرزند شما به همین ترتیب در ابتدا می‌تواند سرش را بالا نگهدارد، غلت بزند، چهار دست و پا راه برود و در نهایت روی پای خود بایستد و راه برود. روانشناس کودک شما می‌تواند به متخصص اطفال فرزند شما نیز کمک کند تا رشد جسمانی فرزند شما را مشاهده کند و در صورت وجود هرگونه ناهنجاری که می‌تواند نشان دهنده بی‌نظمی رشد باشد، اقدام به درمان و برطرف کردن آن کند. روانشناسان کودک پیشرفت کودک شما به سمت نقاط عطف رشد را مشاهده می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که کودک شما از نظر فیزیکی به طور طبیعی رشد می‌کند.
توسعه شناختی:
درک پزشکی از رشد دوران کودکی در سال‌های اخیر به شدت تغییرکرده است. اکنون می‌دانیم که حتی نوزادان تازه متولد شده از محیط خود آگاه هستند و به آن علاقه‌مند هستند، حتی قبل از این‌که زبانی برای بیان آن داشته باشند. رشد شناختی به یادگیری فکری و فرآیندهای فکری کودک اشاره دارد. این شامل مشاهده و درک دنیای اطراف، یادگیری زبان، حافظه، تصمیم‌گیری، حل مسئله، نحوه استفاده کودک از تخیل و نحوه استفاده کودک از استدلال اساسی است. همه این عوامل تحت تأثیر ژنتیک و محیط کودک است.
رشد عاطفی (اجتماعی):
رشد عاطفی و اجتماعی با هم ارتباط مستقیم دارند. مسائل مربوط به رشد عاطفی کودک به چگونگی احساس، درک و ابراز احساسات کودک اشاره دارد. در کودکان بسیار خردسال از طریق بیان احساسات اساسی مانند ترس، شادی، خشم و غم بیان می‌شود.
با رشد کودک، احساسات پیچیده‌تری مانند اعتماد به نفس، امید، احساس گناه و غرور ظاهر می‌شود. رشد عاطفی همچنین شامل توانایی کودک برای بیان احساس و درک احساسات دیگران از طریق همدلی است. یادگیری و ابراز احساسات مناسب برای بسیاری از کودکان دشوار است. کمک به کودکان برای درک زودهنگام احساسات خود می‌تواند تأثیر بسزایی بر رشد عاطفی فعلی و آینده داشته باشد. یک روانشناس کودک می‌تواند به فرزند دلبند شما کمک کند تا احساسات خود را به شیوه‌ای سالم و مثبت بیان کند. از این جهت روانشناسی کودک بسیار مهم و حائز اهمیت است.
رشد عاطفی به شدت به رشد اجتماعی کمک می‌کند. زیرا زمانی‌که کودکان احساس می‌کنند، درک می‌کنند و احساسات خود را بیان می‌کنند، تأثیر مستقیمی بر نحوه تعامل آن‌ها با افراد دیگر دارد. رشد اجتماعی در مورد این است که چگونه کودک ارزش‌ها، آگاهی‌ها و مهارت‌های اجتماعی لازم را برای ارتباط با افراد اطراف خود پرورش می‌دهد. روابط اولیه کودک می‌تواند تأثیر زیادی بر رشد مهارت‌های اجتماعی متناسب با سن آن‌ها داشته باشد. اعتماد، دوستی، مدیریت تعارض و احترام به اقتدار نمونه‌هایی از توسعه اجتماعی هستند.
