افسردگی یک احساس مزمن پوچی، غمگینی یا ناتوانی در احساس لذت و خوشحالی است که ممکن است بدون دلیل به نظر برسد. از غم و اندوه و سایر احساسات متمایز است. افسردگی عامل اصلی ناتوانی در سراسر جهان است. می‌تواند روابط فرد را تضعیف کند، کار و حفظ سلامتی را بسیار دشوار کند و در موارد شدید ممکن است منجر به خودکشی شود.
افسردگی می‌تواند بزرگسالان، نوجوانان و کودکان را تحت تاثیر قرار دهد. این مطلب از وبلاگ کارسپاری به بررسی چیستی افسردگی و علل آن و همچنین انواع افسردگی، درمان، و موارد دیگر می‌پردازد.
افسردگی چیست؟
افسردگی یک اختلال خلقی است که باعث احساس مداوم غم و پوچی می‌شود به طوری که فرد هرگز شاد نیست. این با نوسانات خلقی که افراد به طور منظم به‌عنوان بخشی از زندگی تجربه می‌کنند متفاوت است. رویدادهای مهم زندگی، مانند سوگواری یا ازدست‌دادن شغل، میتوانند باعث افسردگی شوند. اما افسردگی از احساسات منفی که فرد ممکن است به طور موقت در پاسخ به یک رویداد دشوار زندگی داشته باشد، متمایز است.
افسردگی اغلب با وجود تغییر شرایط ادامه می‌یابد و باعث ایجاد احساساتی می‌شود که شدید، مزمن و متناسب با شرایط فرد نیست. این یک مشکل دائمی است، نه یک مشکل موقت و گذرا. در حالی که انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد، شایع‌ترین آن‌ها، اختلال افسردگی اساسی است. این شامل دوره‌هایی است که در طی آن علائم حداقل دو هفته طول می‌کشد.
افسردگی می‌تواند چندین هفته، ماه یا سال طول بکشد. برای بسیاری از افراد، این یک بیماری مزمن است که بهبود می‌یابد و سپس دوباره عود می‌کند.
آیا قابل درمان است؟
درمان‌های موثری وجود دارد که به بهبودی کمک می‌کند. هرچه درمان زودتر شروع شود، ممکن است موفقیت آمیزتر باشد. برخی از افراد ممکن است پس از یک دوره افسردگی دیگر هرگز دچار افسردگی نشوند اما برای برخی دیگر همچنان عود کند. بسیاری از افرادی که افسردگی را تجربه می‌کنند پس از یک برنامه درمانی بهبود می‌یابند. با این حال، حتی با درمان موثر، ممکن است عود رخ دهد. تقریباً نصف افراد مبتلا به افسردگی در ابتدا به درمان پاسخ نمی‌دهند.
برای جلوگیری از پیشترفت دوباره‌ی بیماری، افرادی که داروی افسردگی مصرف می‌کنند حتی پس از بهبود یا از بین رفتن علائم هم باید درمان را تا زمانی که پزشک آن‌ها توصیه کرده است ادامه دهند.
علائم و نشانه‌ها:
افسردگی می‌تواند باعث ایجاد طیفی از علائم روانی و جسمی شود، از جمله:
- خلق و خوی افسرده مداوم
- کاهش علاقه یا لذت به سرگرمی‌ها و فعالیت‌ها
- تغییر در اشتها و وزن به طور ناخواسته
- حرکات غیرمعمول آهسته یا آشفته
- کاهش انرژی یا خستگی زیاد
- مشکل در خواب یا پرخوابی
- احساس گناه بیش از حد یا بی‌ارزشی
- مشکل در تمرکز یا تصمیم گیری
- افکار مرگ یا خودکشی یا اقدام به خودکشی
- کندی حرکت و گفتار
اگر فردی در طول یک دوره 2 هفته‌ای 5 یا بیشتر از این علائم را تجربه کند، پزشک ممکن است افسردگی را تشخیص دهد. افسردگی همچنین ممکن است علائم دیگری را ایجاد کند، از جمله تحریک‌پذیری، بی‌قراری، درد مزمن، سردرد و مشکلات گوارشی.
انواع افسردگی:
افسردگی انواع مختلفی دارد. در زیر به برخی از رایج‌ترین انواع آن اشاره شده است.
شدید:
فردی که با افسردگی شدید زندگی می‌کند یک حالت غمگین دائمی را تجربه می‌کند. او ممکن است علاقه خود را به فعالیت‌هایی که قبلاً از آن‌ها لذت می‌بردند از دست بدهند.
درمان افسردگی شدید معمولاً شامل دارو درمانی و روان درمانی است.
اختلال افسردگی مداوم:
افسردگی مداوم که به آن دیستایمی هم می‌گویند باعث علائمی می‌شود که حداقل 2 سال طول می‌کشد. فردی که با این اختلال زندگی می‌کند ممکن است دوره‌های افسردگی خفیف‌تری نسبت به افسردگی شدید داشته باشد.
پس از زایمان:
برخی افراد پس از زایمان، دوره کوتاهی از غم و اندوه یا احساسات شدید را تجربه می‌کنند که معمولاً طی چند روز تا چند هفته از بین می‌رود. هیچ دلیل واحدی برای این نوع افسردگی وجود ندارد و می‌تواند ماه‌ها یا سال‌ها ادامه داشته باشد.
اختلال افسردگی اساسی با الگوی فصلی:
این نوع افسردگی که قبلاً به عنوان اختلال عاطفی فصلی (SAD) شناخته می‌شد، معمولاً در فصل‌های زمستان و پاییز، زمانی که نور کمتری در روز وجود دارد، رخ می‌دهد. این نوع کمتر رایج است. افراد ممکن است در فصل‌های دیگر هم به این نوع افسردگی دچار شوند. به نظر می‌رسد این وضعیت، افرادی را که در کشورهایی با زمستان‌های طولانی یا شدید زندگی می‌کنند، را بیشتر تحت تاثیر قرار می‌دهد.
چه‌چیزی باعث افسردگی می‌شود؟
جامعه پزشکی به طور کامل دلایل افسردگی را درک نمی‌کند. علل احتمالی زیادی وجود دارد، و گاهی‌اوقات، عوامل مختلفی با هم ترکیب می‌شوند تا علائم را تحریک کنند.
عواملی که احتمالاً در ایجاد افسردگی نقش دارند عبارت‌اند از:
- ویژگی‌های ژنتیکی
- تغییرات در سطوح انتقال دهنده‌های عصبی مغز
- عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض تروما یا عدم حمایت اجتماعی
- عوامل روانی و اجتماعی
- اختلال دوقطبی
تعامل بین عوامل مختلف، می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. به عنوان مثال، فردی، با سابقه خانوادگی یا خطر ژنتیکی ممکن است علائم افسردگی را پس از یک رویداد آسیب‌زا تجربه کند.
در زنان:
افسردگی در زنان تقریبا دو برابر رایج‌تر از مردان است. محققان نمی‌دانند چرا این بیماری در زنان شایع‌تر است. با این حال، در یک مطالعه در سال 2021 محققان دریافتند که زنان بیشتر از مردان علائم این بیماری را گزارش می‌کنند و به دنبال درمان آن هستند. این تفاوت ممکن است به دلیل نابرابری باشد. برخی از تحقیقات نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض تبعیض جنسیتی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد.
همچنین، برخی از انواع این بیماری فقط مختص زنان است. مانند افسردگی پس از زایمان و اختلال نارسایی پیش از قاعدگی.
در مردان:
براساس مطالعات، 5.5 درصد مردان علائم این بیماری را در یک بازه‌ی دو هفته‌ای تجربه می‌کنند.
علائم در مردان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اجتناب از موقعیت‌های خانوادگی و اجتماعی.
- بدون وقفه کار کردن.
- در انجام مسئولیت‌های کاری و خانوادگی مشکل دارند.
- رفتار توهین آمیز یا کنترل کننده در روابط.
در دانشجویان:
محیط دانشگاه و مدرسه می‌تواند استرس‌زا باشد و فرد ممکن است برای اولین بار با سبک‌های زندگی، فرهنگ‌ها و تجربیات دیگری سر و کار داشته باشد. برخی از دانش آموزان در کنار آمدن با این تغییرات مشکل دارند و در نتیجه ممکن است دچار افسردگی، اضطراب یا هر دوی آن‌ها شوند.
علائم در دانشجویان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مشکل در تمرکز بر روی تکالیف مدرسه
- بی‌خوابی
- بیش از حد خوابیدن
- کاهش یا افزایش اشتها
- اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی و فعالیت‌هایی که قبلاً از آن‌ها لذت می‌بردند.
در نوجوانان:
تغییرات فیزیکی، فشار همسالان، و عوامل دیگر، میتوانند نوجوانان را دچار افسردگی کنند.
علائم و نشانه‌ها:
- بی‌قراری، مانند ناتوانی در نشستن
- کناره‌گیری از دوستان و خانواده
- مشکل در تمرکز بر روی تکالیف مدرسه
- احساس گناه، درماندگی یا بی ارزشی
در کودکان:
افسردگی در کودکان می‌تواند تکالیف مدرسه و فعالیت‌های اجتماعی آن‌ها را چالش برانگیز کند. آن‌ها ممکن است علائمی مانند:
- گریه‌ی زیاد
- انرژی کم
- رفتار سرکش
- طغیان‌های صوتی
کودکان کوچک‌تر ممکن است در بیان احساسات خود با کلمات مشکل داشته باشند. این می‌تواند توضیح دادن احساس غم و اندوه را برای آن‌ها دشوارتر کند.
محرک‌ها:
محرک‌ها رویدادها یا شرایط عاطفی، روانی یا فیزیکی هستند که میتوانند باعث بروز یا بازگشت علائم‌افسردگی شوند.
این‌ها برخی از رایج‌ترین محرک‌های‌افسردگی هستند:
- رویدادهای استرس‌زای زندگی، مانند ازدست‌دادن، درگیری‌های خانوادگی، و تغییر در روابط
- بهبودی ناقص و قطع زودهنگام درمان‌افسردگی
- شرایط پزشکی، به ویژه یک بحران پزشکی مانند تشخیص جدید یا یک بیماری مزمن مانند بیماری قلبی یا دیابت
افسردگی به‌عنوان یک علامت:
برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
عوامل خطر عبارت‌اند از:
- تجربه برخی از رویدادهای زندگی، مانند سوگ، مسائل کاری، تغییر در روابط، مشکلات مالی، و نگرانی های پزشکی
- تجربه استرس حاد
- داشتن یک خویشاوند نزدیک مبتلا
- استفاده از برخی از داروهای تجویزی مانند کورتیکواستروئیدها، برخی از بتا بلوکرها و اینترفرون
- استفاده از مواد مخدر تفریحی مانند الکل یا آمفتامین‌ها
- داشتن یک بیماری عصبی مانند آلزایمر یا پارکینسون
- یک دوره قبلی افسردگی‌اساسی را داشته است
- عدم حمایت اجتماعی
ای بیماری همچنین می‌تواند به‌عنوان یک علامت، همراه با یک بیماری‌روانی دیگر رخ دهد. مثال‌ها عبارت‌اند از:
افسردگی‌روانی:
روان پریشی می‌تواند شامل هذیان، مانند باورهای نادرست و جدایی از واقعیت باشد. همچنین می واند شامل توهم باشد مانند حس کردن چیزهایی که وجود ندارند. برخی افراد افسردگی را همراه با روان پریشی تجربه می‌کنند. فردی که مبتلا به روان پریشی است که یک بیماری روانی جدی است، ممکن است افسردگی را نیز تجربه کند.
اختلال دوقطبی:
افسردگی یکی از علائم شایع اختلال دوقطبی است. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دوره‌هایی از افسردگی را تجربه می‌کنند که ممکن است هفته‌ها طول بکشد. آن‌ها همچنین دوره‌هایی از شیدایی را تجربه می‌کنند، که این دوره ممکن است باعث شود فرد احساس شادی، سرخوشیو نشاط بیش‌از حد کند.
درمان:
این بیماری قابل درمان است، اگرچه درمان ممکن است بستگی به نوع دقیقی داشته باشد که فرد با آن زندگی می‌کند.
راهای درمان عبارت‌اند از:
- پشتیبانی: این می‌تواند از بحث در مورد راه‌حل‌های عملی و علل احتمالی تا آموزش اعضای خانواده را شامل شود.
- روان درمانی: همچنین به‌عنوان گفتار درمانی شناخته می‌شود، برخی از گزینه ا شامل مشاوره یک به یک و درمان شناختی رفتاری (CBT) است.
- درمان دارویی: پزشک ممکن است داروهای ضدافسردگی تجویز کند.
درمان‌های طبیعی:
برخی افراد از داروهای طبیعی مانند داروهای گیاهی برای درمان افسردگی خفیف تا متوسط استفاده می‌کنند. در زیر برخی از گیاهان محبوبی که مردم برای درمان این بیماری استفاده می‌کنند آورده شده است:
- مخمر سنت جان: این برای افرادی که مبتلا به اختلال دوقطبی هستند مناسب نیست.
- جینسینگ: پزشکان داروهای سنتی ممکن است از آن برای بهبود وضوح ذهنی و کاهش استرس استفاده کنند.
- بابونه: حاوی فلاونوئیدهایی است که می‌تواند اثر ضدافسردگی داشته باشد.
- اسطوخودوس: این ممکن است به کاهش اضطراب و بی‌خوابی کمک کند.
قبل از استفاده از هر نوع داروی گیاهی یا مکمل برای درمان افسردگی، لازم است فرد با پزشک صحبت کند. برخی از گیاهان میتوانند با عملکرد داروها تداخل داشته باشند یا علائم را بدتر کنند.
